وقتی محصولات رنو و فیات-کرایسلر ترکیب می شوند

اما همکاری احتمالی بین این دو شرکت باعث شده وب‌سایت Budget Direct ترکیب شدن محصولات هر دو خودروساز را تجسم کند. البته شانس دیدن چنین خودروهایی در دنیای واقعی صفر است اما خب تماشای ادغام خودروهای رنو و فیات-کرایسلر جالب خواهد بود.

در رندر های ذیل می توان خطوط عضلانی خودروهای آمریکایی را در محصولات هاچ بک های دیفرانسیل جلوی اروپایی و یا قدرت زیاد پیشرانه های را در محصولات ارزان قیمت رومانیایی مشاهده نمود اما در دنیا واقعی بدلیل محدودیت های سخت افزاری یا عدم تقاضای مشتریان عملا حضور اینچنین خودروها در خطوط تولید امری غیر ممکن است. ؛ اما خب هیچ‌چیزی باعث نمی‌شود که ما از تجسم یک آلپاین A110 SRT یا رنو تالیسمان پهن‌پیکر دست بکشیم!

رنو مگان هلکت

به تازکی تصاویر مختلفی جاسوسی از نسخه پرقدرت تر رنو مگان RS منتشر شده است اما مطمئنا این هاچ بک داغ به پیشرانه 8 سیلندر 6.2 لیتری سوپر شارژر مجهز نخواهد بود. سریع‌ترین خودروی دیفرانسیل جلوی نوربرگ رینگ دارای پیشرانه‌ی 1.8 لیتری توربوی 275 اسب بخاری بوده و پریدن به قدرت 707 اسبی قطعاً در توان شاسی این هاچبک نخواهد بود. با این وجود ما مگان هلکت را با کاپوت تهویه دار، قوس‌های چرخ بزرگ و اسپلیتر جلوی گیرا تصور کرده‌ایم.

فیات 500 RS

همه ما می دانیم که هاچ بک کوچک فیات 500 در حال خروج از بازار آمریکا است اما فکر توسعه این خودرو توسط رنو اسپورت ایده جالی به نظر می رسد.  این خودروی شهری عصبانی که از مگان RS الهام گرفته دارای کیت بدنه‌ی پهن و رینگ‌های 19 اینچی و یک رنگ زرد جدی در بدنه است. همچنین ارتفاع این خودرو از سطح زمین تقریباً صفر بوده و دیفیوزر بزرگ و اسپویلر سقفی هم در افزایش جذابیت بصری آن نقش زیادی داشته‌اند.

رنو تالیسمان SRT

حضور یک سدان عضلانی و پرفورمنس در بازارهای اروپایی بدلیل عدم تقاضا از یک برند رده میانی قطعا با شکست ربرو خواهد شد اما مطمئا تصور تالیسمان با پیشرانه‌ی 8 سیلندر 6.2 لیتری و ورودی هوای روی سقف باعث افزایش ضربان قلب می‌شود. رینگ‌های بزرگ‌تر و کاهش ارتفاع نیز می‌تواند جزو گزینه‌های روی میز باشد.

رم E.Z

بزودی در بازار امریکا شاهد حضور پیکاپ های الکتریکی خواهیم بود اما در رندر دیجیتالی تصور این امر زودتر امکان پذیر شده است چرا که پیکاپ رم پیشرانه 8 سیلندر خود را با پیشرانه الکتریکی رنو تعویض نموده است. رینگ‌های آئرودینامیک و رنگ بدنه‌ی الهام گرفته از فلوئنس Z.E. بر ماهیت دوستدار محیط‌زیست این پیکاپ تأکید دارند و از نظر ما هم نتیجه‌ی کلی خیلی بد نبوده است.

رنو کولئوس تراک هاوک

با الهام از جیپ گرند چروکی تراک هاوک، بزرگ‌ترین شاسی‌بلند رنو به نسخه‌ای پرفورمنس تبدیل شده است. کولئوس پرسرعت اخیراً فیس لیفت شده و دارای پیشرانه‌های جدیدی است اما این پیشرانه‌های 4 سیلندر با نیروگاه 707 اسبی گرند چروکی فرسنگ‌ها فاصله ‌دارند. کیت بدنه‌ی گیرا و ترمزهای برمبو هم باعث شده‌اند کولئوس خودرویی جذاب به نظر برسد.

آلپاین A110 SRT

آلپاین را باید جواب فرانسوی ها به پورشه 718 کیمن دانست که با استایل رترو و کوپه مانند خود بسیار خوش درخشیده است.  بخش تکنولوژی خیابان و مسابقه‌ی فیات-کرایسلر که به‌صورت اختصار SRT نامیده می‌شود شاید باعث شود این خودرو ظاهری گیراتر داشته باشد. همچنین خداحافظی با چراغ‌های گرد و نصب ورودی هوای بجای آن‌ها می‌تواند نشانی از طراحی پیشرانه وسط آلپاین داشته باشد.

داچیا داستر تریل هاوک

داچیا داستر یکی ار کراس اوور هایی اروپایی است که از محبوبیت فراوانی برخوردار است.  شاسی‌بلند رومانیایی‌ها می‌تواند از قوس‌های چرخ، لاستیک‌های بزرگ و سیستم تعلیق تریل هاوک استفاده کند. نصب چند قلاب بکسل نیز بر ماهیت ماجراجویانه‌ی داستر تأکید دارند.

رنو مستر اورلند کمپرون

در این رندر سعی شده ون بزرگ رنو با عنوان مستر با ویژگی های آفرود جیپ گرند چروکی اورند ترکیب شده  که نتیجه‌ی نهایی تولید خودرویی ایده آل برای گشت‌وگذار ماجراجویانه می‌باشد. با وجود پانل‌های خورشیدی روی سقف، خیال مالک از تأمین نیروی برق هم آسوده خواهد بود.

رنو توئینگو SRT

رنو توئینگوی قابل‌احترام با نسخه‌ی GT هم عرضه می‌شود اما پیشرانه‌ی 3 سیلندر 0.9 لیتری آن قدرت 110 اسبی داشته و از این نظر چندان قابل‌توجه نیست. نسخه‌ی دیجیتالی SRT توئینگو یک خودروی پیشرانه و دیفرانسیل عقب بوده و از سیستم تعلیق سفت تر و قوس‌های چرخ بزرگ‌تر سود می‌برد. احتمالاً چند سیلندر بیشتر هم زیر کاپوت عقب جا خوش کرده است. توئینگو SRT همچنین دارای اسپلیتر جلوی بزرگ است که احتمالاً در زمستان به عنوان برف‌روب عمل خواهد کرد!