icon-sign ورود / ثبت نام
journal icon
مجله ماشین نقد ، بررسي و مشخصات فني هاوال H9

نقد ، بررسي و مشخصات فني هاوال H9

comments 0 1396/3/12

تحريريه پرديس خودرو :هاوال H9 اوج جاه طلبی این کمپانی چینی در بخش خودروهای شاسی بلند سه ردیفه ی قدرتمند است که در استرالیا رونمایی شد.

همانند دیگر مدل ها(خودروی شهری H2 و سایز متوسط H8) برای این مدل نیز کمپانی هاوال قول های بزرگی داده است. گفته شده است که هاوال H9 یک شاسی بلند بزرگ، لوکس و مخصوص جاده های برون شهری است.

اما آیا واقعا این خودروی ناشناس چینی می تواند به خوبی در مقابل رقیبانی همچون فورد اورست یا رقیب شهری اما خانوادگی جادار تویوتا کلوگر ظاهر شود؟

مقدمه

در اینجا هاوال H9 لوکس با قیمت 50990 دلار را تست می کنیم و واقعا یکی از بهترین محصولات هاوال به شمار می آید. همچنین از نظر قیمت گران ترین خودروی چینی ای است که تا به حال ساخته شده است، البته مگر اینکه ولوو XC90 را هم به نوعی چینی حساب کنید.

با این قیمت، هاوال H9 در جایگاه بالاتری نسبت به ایسوزو MU-X LS-U و تویوتا فورچونر GXL قرار می گیرد و همچنین یک شاسی بلند 7 سرنشینه ی نرم به اندازه ی هیوندای سانتافه الایت می باشد. به عبارت دیگر، هاوال بار دیگر فقط قرار نیست یک خودروی رکورد شکن گران قیمت باشد، بلکه می خواهد به رقابت واقعی بپردازد.

طراحی بدنه هاوال H9

طراحی بدنه هاوال H9

احتمال کمی وجود دارد که هاوال H9 ظاهری شبیه به مدل قبلی اش یعنی H8 داشته باشد، در واقع در ظاهر بیشتر اثری از مرسدس بنز مخصوصا کلاس GL می توان یافت(به خصوص در کناره ها، دریچه های کاپوت و صفحه های نقره ای).

با وجود ابعاد با مقادیر 4856 میلی متر طول، 1926 میلی متر عرض، 1900 میلی متر ارتفاع و 2800 میلی متر فاصله ی بین دو محور، H9 تقریبا هم اندازه و سایز یک اورست است.

طراحی کابین هاوال H9

طراحی کابین  هاوال H9

این احساس جادار بودن در کابین نیز وجود دارد که هم وسیع است و هم بسیار مجهز است. طراحی کلی و کیفیت ساخت هر دو بسیار عالی هستند. طراحی کابین ساده و زیبا است و دارای یک صفحه ی نمایش مرکزی 8 اینچی هماهنگ می باشد و مواد به کار رفته در کابین(چرم، پلاستیک و حتی مقداری چوب مصنوعی(بهتر از هاوال H8)) همه عالی هستند. همچنین نورپردازی آبی دلپذیر و ترکیبی از چراغ های قرمز چرک نیز در کابین ظاهری زیبا ایجاد می کنند.

ویژگی های بسیار جالبی مانند نگه دارنده ی شیشه ی آفتابی نرم، و همچنین کلید های نقره ای و سیستم کنترل سرعت شبیه به مرسدس در کابین به کار رفته اند. صندلی های چرمی در خودروی تستی ما دارای رنگ قهوه ای روشن بودند، اما بسیار راحت بودند و صندلی ها دارای 8 حالت تنظیم برقی بودند و همچنین دارای گرم و سرد کننده و سیستم ماساژ می باشند.

تجهیزات استاندارد بسیار زیاد هستند. در کنار ویژگی صندلی ها که گفته شد، همچنین حسگرهای پارک در اطراف خودرو، دوربین دید عقب، ورود و استارت بدون کلید، جهتیابی ماهواره ای، سیستم صوتی اینفینیتی 10 اسپیکره، DRL های LED، کنترل آب و هوای سه حالته و سیستم پاک کننده ی هوا به دست می آورید.

خودرو همچنین دارای 6 کیسه ی هوا از جمله در کنار پنجره ها که هر سه ردیف صندلی را پوشش می دهند، می باشد. هدف هاوال به دست آوردن رتبه امنیتی کامل 5 ستاره ی ANCAP است. اما اگر واقعا هدف کمپانی این است، پس کنترل سرعت هدایت راداری، سیستم کنترل نقاط کور و سیستم ترمز خودکار در سرعت کم کجا هستند؟ با توجه به قیمت عدم وجود این ویژگی ها با عقل جور در نمی آید...


 

البته مشکلاتی هم در کابین یافته می شود. همانند H8، صفحه ی نمایش سیستم اطلاعاتی سرگرمی از نظر وضوح تصویر از جمله ی بهترین مدل ها نیست، و در عین حال تجهیزات در دسترس راننده هم خوب کار نشده و عقربه ی دیجیتالی سرعت هم وجود ندارد – این یک نقطه ضعف بزرگ است.

همچنین رادیوی دیجیتالی DAB+ نیز وجود ندارد و در عین حال پیغام و صدای هشدار دوربین دید عقب در فاصله های زیاد با مانع درگیر شده و بارها و بارها یک پیغام تکراری خسته کننده را پخش می کند.

یک ویژگی منفی دیگر صفحه نمایشی است که داشبورد را مجزا می کند و می توانید در آن فشار هوا و زوایای چرخش و شیب را ببینید و برخی ویژگی ها را با آن تنظیم کنید، این صفحه نمایش کمی شبیه به پاژروی دهه ی 90 است...

از آنجایی که H9 اهداف بزرگی را در زمینه ی فضای کابین دنبال می کند، پس مسلما یک خودروی 7 سرنشینه ی عالی است و صندلی های ردیف وسط دارای فضای پا و سر فوق العاده ای می باشند. همچنین راننده دید بسیار وسیع و خوبی دارد. صندلی های عقب نیز همچنین دارای گرم کننده می باشد و برای تهویه ی مطبوع نیز می توانید تنظیمات را کنترل کنید.

در خودروی تستی همچنین در پشت هر جایگاه سر صندلی جلو یک مانیتور قرار داشت(با هزینه ی اضافی 1500 دلار). هر دو مانیتور دارای پورت USB و همچنین DVD Drive مشترک می باشند. به هیچ وجه حوصله ی بچه ها سر نمی رود – مخصوصا چون سرنشینان صندلی عقب هم می توانند فعالیت های لکترونیکی ردیف جلوی خود را کنترل کنند.

حتی صندلی های ردیف سوم هم عالی هستند. صندلی های وسط به جلو خم می شوند و در صورت نیاز دسترسی آسانی به جلو می دهند. و در کل این خودرو دارای فضای عالی برای افراد بالغ حتی برای سفر می باشد. هر صندلی عقب دارای جایگاه سر قابل تنظیم و دریچه می باشد و همچنین دید خوبی به جلو و اطراف دارند.


 

همانند آئودی Q7، می توانید صندلی ردیف سوم را به صورت برقی و با استفاده از یک دکمه تا کنید یا به حالت اول بازگردانید این ویژگی بسیار خوبی است.

چیزی که چندان خوب نیست طراحی عجیب و غریب چراغ عقب است که باعث شده است تایر زاپاس روی درب عقب قرار نگیرد(بلکه در زیر خودرو قرار داده شده است). در داخل درب ابزار و مثلث هشدار قرار دارد.

همانند H8، فضای بار دارای مقدار بسیار زیاد و عالی 1457 لیتر می باشد، که این رقم وقتی صندلی های ردیف دوم و سوم تا شوند به دست می آید.

مکانیک هاوال H9

مکانیک هاوال H9

احتمالا تعجب برانگیز ترین ویژگی هاوال H9(البته تعجب برانگیز نیست اگر با تنفر بازار خودروی چین از موتور دیزلی آگاه باشید) این حقیقت است که موتور بنزین مصرف می کند. دربخشی که توسط موتورهای دیزلی احاطه شده است(منظورمان رقبای هم سطح مخصوصا جاده های برون شهری است نه خودروهایی مانند کلوگر/پسفایندر/CX-9 و غیره) این ویژگی به نظر از دست دادن فرصت است.

خودرو دارای یک موتور 2 لیتری است که شبیه به همان موتور H8 است و به نظر برای این خودرو کوچک می باشد، اما این موتور یک موتور توربوشارژ است که قدرت عالی 160 کیلووات را در دور موتور 5500 دور در دقیقه و گشتاور 324 نیوتون متر را بین دور موتور 2000 تا 4000 دور در دقیقه تولید می کند.

این اعداد بر روی کاغذ به نظر خوب می آیند – البته به هیچ وجه به قدرتی که در خودروهای این بخش از بازار وجود دارند نمی رسد، اما حداقل برای H9 چشمگیر هستند. اما واقعیت این است که H9 دچار کمبود قدرت است.

با وزن خالص 2250 کیلوگرم(حدود 100 کیلوگرم بیشتر از H8) H9 به نظر کند می آید. نسبت قدرت به وزن 75 کیلووات در هر تن اصلا نسبت قابل توجه و قابل قبولی نیست.

همچنین وزن ناخالص خودرو 2850 کیلوگرم است که یعنی حداکثر وزنی که خودرو می تواند اضافه بر وزنش حمل کند 600 کیلوگرم است. پس فکر سوار کردن 7 انسان بالغ و درشت هیکل و به سفر رفتن را از سرتان بیرون کنید. بهترین وضع خودرو این است که کلا 2500 کیلوگرم وزن داشته باشد که در ضمن با همین اندازه هم نمی تواند سریع حرکت کند.

از جنبه ی مثبت، موتور پیشرفت بسیار خوبی داشته است، اما از نظر تکنیکی هنوز باید خیلی خیلی بیش از اینها پیشرفت کند.

این که می گوییم این موتور به پیشرفت بیشتر نیاز دارد به این معنی است که باید مصرف سوخت حتی بیشتر از الان هم بشود، در حال حاضر کمپانی اعلام کرده است مصرف سوخت ترکیبی H9 12.1 لیتر در صد کیلوکتر است(عددی بسیار بد و ضعیف در مقابل رقیبانی با موتور قوی تر و مشلات کمتر).

البته خبرهایی حاکی از کار کردن بر روی موتور دیزلی 6 سیلندر برای تقویت نیرو و مصرف سوخت خودرو نیز به گوش رسیده است.

همانند H8 نیروی موتور در حالت رانندگی اسپرت از طریق یک جعبه دنده ی 6 حالته ی ZF به دیفرانسیل عقب ارسال می شود که قبلا این را می دانستیم. H9 دارای یک بسته ی انتقال نیروی Borg Warner برای جاده های برون شهری می باشد. می توانید حالت رانندگی را بین 4H، 4L، خودکار و اکو قرار دهید.

در جاده های برون شهری نیاز به استفاده از سیستم کنترل محیط کاملا الکتریکی می باشد. خودرو برای سازگاری با محیطش به سادگی از حسگرها استفاده می کند.

در جاده های برون شهری ثابت شده است که H9 عملکرد خوبی دارد و دچار مشکل نمی شود.  این اعتبار و دید مثبت همچنین برای تایر های کوپر عالی خودرو نیز به کار می روند.

اما با وجود عملکرد خوب خودرو در جاده های برون شهری باز هم کمبود قدرت و عملکرد بد موتور بنزینی نسبت به موتورهای دیزلی همچنان پا برجاست.

H9 همچنین دارای سیستم کنترل شیب تپه می باشد، اما این سیستم دارای ویژگی تعدیل سرعت نیست و با سختی بیش از آنچه انتظار داشتیم عمل می کند.

سواری

سواری H9 بهتر از H8 است. بزرگترین مشکل که در تست داشتیم فرمان بود، که هم سنگین و هم کند است(در پیچ ها گیر های زیادی داشت). یک نقطه ضعف بد. وزن H9 سبک تر است و در نتیجه قدرت مانور خودرو بیشتر است، البته کمی هم کنترل سخت تر است.

با این گفته ها، کنترل بدنه ی خودرو را می توان نسبت به سطح خودرو در بازار متوسط طبقه بندی کرد اما بدتر از کنترل بدنه ی یک لند روور دیسکاوری نیست.

H9 دارای زیربند wishbone دوبل در جلو و زیربند چند اتصالی در عقب می باشد. قدرت جذب ضربات این زیر بند بسیار عالی است، مخصوصا در سرعت های بالا.

نتیجه

آیا حاضریم به جای خودروهایی مانند اورست یا فورچونر، هاوال H9 را انتخاب کنیم؟ نه. آن خودرو ها دارای موتور دیزلی هستند و شبکه ی خدمات رسانی گسترده تری دارند. اما حداقل H9 آنقدر ها هم بد نیست – قابلیت های خوب زیادی هم دارد.

البته عبارت قابلیت خوب داشتن برای H9 کافی نیست. در واقع باید گفت این محصول هاوال از سه محصول مشابه دیگرش خیلی خیلی بهتر است. کابین جادار است، طراحی عالی است و حتی موتور هم نسبت به قبل خیلی بهتر شده است.

اما باز هم نمی شود از این گذشت که موتور دارای کمبود قدرت و مصرف سوخت بد است. همچنین در بخش امنیتی نیز چندان عالی کار نشده است و عالی بودن بخش امنیت چیزی است که از هر خودروی سفارشی و لوکسی انتظار می رود.

نکات مثبت و منفی

 

+ 

-

کابین 7 سرنشین جادار

موتور بنزینی کوچک قدرت کمی دارد

ویژگی های لوکس عالی و صندلی های ماساژور

مصرف سوخت بد

دارای قابلیت های نسبتا خوب برون جاده ای

قیمت نامعقول

عملکرد عای در جاده های استاندارد

طراحی بد درب عقب

کنترل بهتر از H8

عدم وجود برخی ویژگی ها که انتظار می رود به صورت استاندارد وجود داشته باشند

برچسب ها:

هاوال اچ 9
user-img

نویسنده :

comments 0 1396/3/12
نظرات كاربران

ثبت ديدگاه : کاربر عزیز نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

user-img
مطالب مرتبط